توضیحات
" بسم الله الرحمن الرحیم "
" آیاتی که در جزء ششم آمده اند و در تأویل به ولایت چهارده معصوم علیهم السلام اشاره دارند عبارتند از: "
1.سوره نساء ، آیه150 :
"إِنَّ الَّذينَ يَكْفُرُونَ بِاللهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُريدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُريدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذلِكَ سَبيلاً "
"كسانى كه به خدا و پيامبران او كفر مى‌ورزند، و مى‌خواهند ميان خدا و پيامبرانش جدايى بيفكنند، و مى‌گويند: «به بعضى ايمان مى‌آوريم، و بعضى را انكار مى‌كنيم» و مى‌خواهند در ميان اين [دو]، راهى [براى خود] انتخاب كنند."
تفسیر ولایی:
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) : "إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللهِ وَ رُسُلِهِ وَ یُرِیدُونَ أَنْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ اللهِ وَ رُسُلِهِ وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ"؛ ایشان کسانی‌اند که به پیامبر (صلی الله علیه و آله) ایمان آوردند، ولی امیرالمؤمنین (علیه السلام) را انکار کردند. "وَ یُرِیدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذلِکَ سَبِیلًا أُولئِکَ هُمُ الْکافِرُونَ حَقًّا".
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۹۰ / القمی، ج۱، ص۱۵۷/ البرهان)
2.سوره نساء ، آیه 159 :
"وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهيداً "
"و هيچ‌يك از اهل كتاب نيست مگر اينكه پيش از مرگش به او (حضرت مسيح) ايمان مى‌آورد؛ و روز قيامت، عليه آنها گواه خواهد بود."
تفسیر ولایی:
1.امام صادق (علیه السلام) : وقتی آیه: "وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلَّا لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ" نازل شد، پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «هیچ‌کس مطالبی که در مورد عیسی‌بن‌مریم (علیه السلام) آمده را رد نمی‌کند مگر اینکه کافر باشد و کسی جز کافر نیز آنچه را که پیامبر (صلی الله علیه و آله) در مورد علی (علیه السلام) بیان کرده نفی نمی‌کند».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۱۲ / وسایل الشیعهًْ، ج۲۸، ص۳۴۵/ فرات الکوفی، ص۱۱۵/ بحارالأنوار، ج۶، ص۱۸۸/ العیاشی، ج۱، ص۲۸۳/ البرهان)
2.امام حسن (علیه السلام) : هریک از ما ائمّه (ع) ناگزیر بیعت سلطان متجاوز زمانش به گردنمان است، مگر قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که عیسی روح اللَّه پشت‌سر او نماز می‌گذارد.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۱۲ /کشف الغمهًْ، ج۲، ص۵۲۲/ بحرالعرفان، ج۳، ص۴۴۵)
3.سوره نساء ، آیه 166 :
"لكِنِ اللهُ يَشْهَدُ بِما أَنْزَلَ إِلَيْكَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِكَةُ يَشْهَدُونَ وَ كَفى بِاللهِ شَهيداً "
"[آنها نبوّت تو را انكار مى‌كنند] ولى خداوند گواهى مى‌دهد به آنچه بر تو نازل كرده؛ كه از روى علمش نازل كرده است؛ و فرشتگان [نيز] گواهى مى‌دهند؛ هرچند گواهى خدا كافى است."
تفسیر ولایی:
امام صادق (علیه السلام): "لَکِنِ اللهُ یَشْهَدُ بِمَا أَنزَلَ إِلَیْکَ" ولی خداوند گواهی می‌دهد به آنچه درباره‌ی علی (علیه السلام) بر تو نازل کرده "أَنزَلَهُ بِعلْمِهِ وَ الْملآئِکَةُ یَشْهَدُونَ وَکَفَی بِاللهِ شَهِیدًا "که از روی علمش نازل کرده است؛ و فرشتگان [نیز] گواهی می‌دهند؛ هرچند گواهی خدا کافی است».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۰/ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۹۳/ القمی، ج۱، ص۱۵۹/ نورالثقلین/ البرهان)
4.سوره نساء ، آیه 170 :
"يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْراً لَكُمْ وَ إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللهُ عَليماً حَكيماً "
"اى مردم! پيامبر [ى كه انتظارش را مى‌كشيديد]، حق را از جانب پروردگارتان براى شما آورده است، پس به او ايمان بياوريد كه براى شما بهتر است. و اگر كافر شويد، [به خدا زيانى نمى‌رسد]؛ زيرا آنچه در آسمان‌ها و زمين است از آن خداست، و خداوند، دانا و حكيم است."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : "یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَکُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّکُمْ" ای مردم! پیامبر، بر مبنای حق، در قضیّه‌ی ولایت علی (علیه السلام)، آن امر را از ناحیه‌ی خدا برای شما آورده است، به آن ایمان بیاورید که برای شما بهتر است امّا اگر به ولایت علی (علیه السلام) کفر بورزید، بدانید که آسمان‌ها و زمین به دست قدرت خداست.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۲ الکافی، ج۱، ص۴۲۴/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۲۲۴/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۱۴۹/ نورالثقلین
5.سوره نساء ، آیه 173 :
"فَأَمَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذينَ اسْتَنْكَفُوا وَ اسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذاباً أَليماً وَ لا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللهِ وَلِيًّا وَ لا نَصيراً "
"پس كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، پاداششان را به‌طور كامل به آنان خواهد داد؛ و از فضل و بخشش خود، بر [پاداش] آنها خواهد افزود. ولى كسانى را كه ابا كردند و تكبّر ورزيدند، با مجازات دردناكى كيفر خواهد داد؛ و براى خود، غير از خدا، سرپرست و ياورى نخواهند يافت [اگر توبه كنند]."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : "وَ یَزیدُهُم مِّن فَضْلِهِ" یعنی پذیرش ولایت خاندان محمّد (صلی الله علیه و آله).
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۴۰/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۶۱/ المناقب، ج۴، ص۴۲۱)
6.سوره نساء ، آیه 174 :
"يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبيناً "
"اى مردم! دليل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمده؛ و نور آشكارى (كتاب آسمانى) به‌سوى شما نازل كرده‌ايم."
احادیث:
امام صادق (علیه السلام) : "الْبُرْهَانُ" محمّد (صلی الله علیه و آله) است و" النُّورُ"، علی (علیه السلام).
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۴۰ / بحارالأنوار، ج۹، ص۱۹۷/ فرات الکوفی، ص۱۱۶/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۱۵۰/ العیاشی، ج۱، ص۲۸۵/ شواهدالتنزیل، ج۱، ص۷۹/ البرهان/ نورالثقلین)
7.سوره نساء ، آیه 175 :
"فَأَمَّا الَّذينَ آمَنُوا بِاللهِ وَ اعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ في رَحْمَةٍ مِنْهُ وَ فَضْلٍ وَ يَهْديهِمْ إِلَيْهِ صِراطاً مُسْتَقيماً "
"پس كسانى كه به خدا ايمان آوردند و به آن [كتاب آسمانى] چنگ زدند، به‌زودى همه را در رحمت و فضل خود، وارد خواهد ساخت؛ و در راه راستى، به‌سوى خويش هدايت مى‌كند [ولى كسانى كه كافر شدند به عذاب دردناكى گرفتار خواهند شد]."
تفسیر ولایی:
1.امام باقر (علیه السلام) : "فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا بِاللهِ وَ اعْتَصَمُوا بِهِ " یعنی به ولایت علی (علیه السلام) [تمسّک جویند].
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۴۰ / بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۳۶/ فرات الکوفی، ص۱۱۶)
2.امام صادق (علیه السلام) : "الصِّرَاطُ المُسْتَقِیمُ" علی (علیه السلام) است.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۴۲ / بحارالأنوار، ج۹، ص۱۹۷/ العیاشی، ج۱، ص۲۸۵)
*سوره مائده :
8.سوره مائده ، آیه 1 :
"یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهيمَةُ الْأَنْعامِ إِلاَّ ما يُتْلى عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَ أَنْتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللهَ يَحْكُمُ ما يُريدُ "
"اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به پيمان‌ها [و قراردادها] وفا كنيد! چهار پايان [و جنين آنها] براى شما حلال شده است؛ مگر آنچه بر شما خوانده مى‌شود [و استثنا خواهد شد]. و در‌حالى‌كه در احرام هستيد، صيد را حلال نشمريد. خداوند هر‌چه را بخواهد [و مصلحت باشد] حكم مى‌كند."
تفسیر ولایی:
1.امام جواد (علیه السلام) : رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در ده موضع از ایشان برای خلافت علی (علیه السلام) پیمان گرفت و سپس خداوند این آیه را نازل کرد: "یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعقُودِ" عقود و پیمانهایی را که برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) با شما بستم.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۵۸ / بحارالأنوار، ج۳۶، ص۹۲/ القمی، ج۱، ص۱۶۰/ نورالثقلین/ البرهان)
2.پیامبر (صلی الله علیه و آله) : از امام باقر (علیه السلام) روایت است که فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از اصحاب خود برای علی (علیه السلام) بیعت گرفت و در ده مکان از ایشان بر خلافت وی پیمان گرفت، سپس آیه: "یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ" بر ایشان نازل گشت. یعنی به قراردادهایی که در مورد علی امیرالمؤمنین (علیه السلام) با شما بستم، وفا کنید.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۵۸ / بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۹۱/ سعدالسعود، ص۱۲۱)
9.سوره مائده ، آیه 3 :
"... الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ دينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً فَمَنِ اضْطُرَّ في مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحيمٌ "
"... امروز، كافران از [شكست] آيين شما مأيوس شدند؛ بنابراين، از آنها نترسيد؛ و از [مخالفت] من بترسيد! امروز، دين شما را برايتان كامل‌كردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به‌عنوان آيين [جاودان] شما پذيرفتم امّا كسانى كه درحال گرسنگى، ناچار شوند، و تمايل به گناه نداشته باشند، خداوند، آمرزنده‌ی و مهربان است."
تفسیر ولایی:
1.پیامبر (صلی الله علیه و آله) : از امام حسن (علیه السلام) روایت است: پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌فرمود: حبّ و دوستی خانواده من باعث کمال دین می‌شود. و این آیه را تلاوت نمود: الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً...
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۷۴ / الأمالی للصدوق، ص۱۹۲/ نورالثقلین)
2. امام باقر (علیه السلام) : همانا این آیه پس از آن نازل شد که پیامبر (صلی الله علیه و آله)، علی (علیه السلام) را در روز غدیرخم به‌هنگام بازگشت از حجّهًْ‌الوداع به‌عنوان پیشوا و علامت راه بندگان قرارداد و این آخرین فریضه‌ای بود که خداوند نازل نمود و پس از آن فریضه‌ای نازل نگشت.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۹۴ /البرهان)
10.سوره مائده ، آیه 5 :
"الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ وَ طَعامُ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ حِلٌّ لَكُمْ وَ طَعامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنينَ غَيْرَ مُسافِحينَ وَ لا مُتَّخِذي أَخْدانٍ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِالْإيمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ "
"امروز چيزهاى پاكيزه براى شما حلال شده؛ و [همچنين] طعام اهل كتاب، براى شما حلال است؛ و طعام شما براى آنها حلال؛ و [نيز] زنان پاكدامن از مسلمانان، و زنان پاكدامن از كسانى كه پيش از شما به آنها كتاب آسمانى داده شده، حلالند؛ هنگامى‌كه مهر آنها را بپردازيد و پاكدامن باشيد؛ نه زناكار، و نه دوست پنهانى [و نامشروع] گيريد. و كسى كه آنچه را بايد به آن ايمان بياورد، انكار كند اعمال او تباه مى‌گردد؛ و در سراى ديگر، از زيانكاران خواهد بود."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : "وَ مَنْ یَکْفُرْ بِالْإِیمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ"؛ ایمان در تفسیر باطنی قرآن، علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است؛ پس هرکس به ولایت او کافر شود اعمال او تباه می‌گردد.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۶۳۲ / بحارالأنوار، ج۳۵، ص۳۴۸/ فرات الکوفی، ص۱۲۱)
11.سوره مائده ، آیه 7 :
"وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللهِ عَلَيْكُمْ وَ ميثاقَهُ الَّذي واثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اتَّقُوا اللهَ إِنَّ اللهَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ "
"و به ياد آوريد نعمت خدا را بر شما، و پيمانى را كه با تأكيد از شما گرفت، آن زمان كه گفتيد: «شنيديم و اطاعت كرديم». و از [مخالفت فرمانِ] خدا بپرهيزيد كه خدا، از آنچه درون سينه‌هاست، آگاه است."
تفسیر ولایی:
.امام صادق (علیه السلام) : [در روز غدیر] باید از جمله سخنان شما هنگامی که با هم دیدار کردید این باشد که بگویید: ستایش مخصوص خداوندی است که به‌وسیله‌ی این روز به ما کرامت بخشید و ما را از جمله وفاکنندگان به عهد و پیمان که از ما برای ولایت اولوالأمر و برپاکنندگان عدالتش گرفت قرار داد.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۶۶۲ / تهذیب الأحکام، ج۳، ص۱۴۴/ نورالثقلین)
12.سوره مائده، آیه 12 :
"وَ لَقَدْ أَخَذَ اللهُ ميثاقَ بَني إِسْرائيلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقيباً وَ قالَ اللهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكاةَ وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلي وَ عَزَّرْتُمُوهُمْ وَ أَقْرَضْتُمُ اللهَ قَرْضاً حَسَناً لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئاتِكُمْ وَ لَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبيلِ "
"خدا از بنى‌اسرائيل پيمان گرفت. و از آنها، دوازده نقيب (سرپرست) برانگيختيم. و خداوند [به آنها] گفت: «من با شما هستم؛ اگر نماز را برپا داريد، و زكات را بپردازيد، و به پيامبران من ايمان بياوريد و آنها را يارى‌كنيد، و به خدا قرض نيكويى دهيد [و به نيازمندان كمك كنيد]، گناهان شما را مى‌بخشم و شما را در باغهاى بهشتى، كه نهرها از پاى درختانش جارى است، وارد مى‌كنم. امّا هر‌كس از شما بعد از اين كافر شود، از راه راست منحرف شده است»."
تفسیر ولایی:
پیامبر (صلی الله علیه و آله) : از اهل بیت من دوازده نقیب خواهند بود که فرشتگان با ایشان سخن گویند و آخرشان قائم بر حق است که زمین را پر از عدل و داد کند، درحالی‌که پیش از آن پر از ظلم و ستم شده باشد
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۶۷۰ / المناقب، ج۱، ص۳۰۰)
13.سوره مائده ، آیه 13 :
"فَبِما نَقْضِهِمْ ميثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلى خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَليلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ "
"ولى به‌خاطر پيمان‌شكنى آنها، از رحمت خويش دورشان ساختيم؛ و دل‌هاى آنان را سخت و پر قساوت نموديم؛ آنها كلمات الهى را از موردش تحريف مى‌كنند؛ و بخشى از آنچه را به آنها گوشزد شده بود، فراموش كردند؛ و پيوسته از خيانتى [تازه] از آنها آگاه مى‌شوى، مگر عدّه‌ی كمى از آنان؛ ولى از آنها درگذر و صرف‌نظر‌كن، كه خداوند نيكوكاران را دوست مى‌دارد."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : خدای تبارک‌وتعالی از پیامبران بر ولایت علی (علیه السلام) پیمان گرفت و از پیامبران نیز برای ولایت علی (علیه السلام) عهد و پیمان گرفت.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۶۷۰/ بصایر الدرجات، ج۱، ص۷۳)
14.15.سوره مائده ، آیه 14 :
"وَ مِنَ الَّذينَ قالُوا إِنَّا نَصارى أَخَذْنا ميثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ سَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللهُ بِما كانُوا يَصْنَعُونَ "
"و از كسانى كه مى‌گفتند: «ما نصرانى [و ياور مسيح] هستيم» [نيز] پيمان گرفتيم؛ ولى آنها بخش مهمّى از آنچه را به آنان تذكّر‌داده شده بود به دست فراموشى سپردند؛ از اين رو در ميان آنها، تا روز قيامت، [و پايان دنيا] دشمنى و كينه افكنديم. و خداوند، [در قيامت] آنها را از [نتايج] اعمالشان آگاه خواهد ساخت."
تفسیر ولایی:
پیامبر (صلی الله علیه و آله) : هیچ پیامبری را خداوند قبض روح نکرد جز اینکه به او دستور داد به خانواده‌ی خود از میان فامیل وصیّت نماید به من نیز دستور وصیّت داده است. گفتم: «خدایا به چه کس وصیّت کنم»؟ فرمود: «به پسر عمویت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) وصیّت کن! من نام او را در کتاب‌های گذشته نوشته‌ام و در آنها معیّن نموده‌ام که او وصی تو است و بر همین قرار پیمان مردم و انبیاء (و رسل را گرفته‌ام. از آنها پیمان به ربوبیّت خود و نبّوت تو و ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) گرفته‌ام».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۶۷۲ / بحار الأنوار، ج۲۶، ص۲۷۲)
16.سوره مائده ، آیه 16 :
"يَهْدي بِهِ اللهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْديهِمْ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ "
"خداوند به بركت آن، كسانى را كه از رضاى او پيروى كنند، به راههاى سلامت و امنيت، هدايت مى‌كند؛ و به فرمانش، آنان را از ظلمت‌ها خارج ساخته به‌سوى نور مى‌برد؛ و آنها را به‌سوى راه راست، هدايت مى‌نمايد."
تفسیر ولایی:
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) : پیامبر (صلی الله علیه و آله) آنچه را که در تورات از خبرهای مربوط به وی را، مخفی کرده‌اید آشکار می‌سازد و بسیاری را رها کرده و تبیین نمی‌کند. "قَدْ جَاءکُم مِّنَ الله نُورٌ وَکِتَابٌ مُّبِینٌ". منظور از نور امیرالمؤمنین و ائمّه (است. آیه:" قَدْ جاءَکُمْ رَسُولُنا یُبَیِّنُ لَکُمْ" خطاب به اهل کتاب است.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۶۷۴ / بحارالأنوار، ج۹، ص۱۹۷/ القمی، ج۱، ص۱۶۴/ نورالثقلین/ البرهان)
17.سوره مائده ، آیه 20 :
"وَ إِذْ قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فيكُمْ أَنْبِياءَ وَ جَعَلَكُمْ مُلُوكاً وَ آتاكُمْ ما لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمينَ "
"[ياد كنيد] هنگامى را كه موسى به قوم خود گفت: « اى قوم من! نعمت خدا را برخود به ياد آوريد هنگامى كه در ميان شما، پيامبرانى قرار داد؛ [و از اسارت فرعونيان رهايى بخشيد] و شما را حاكم و صاحب اختيار خو د قرار داد؛ و به شما نعمت‌هايى داد كه به هيچ يك از جهانيان نداده بود."
تفسیر ولایی:
امام سجّاد (علیه السلام) : هنگامی که امام سجّاد (علیه السلام) به همراه سر پدرش، در شام نزد یزید آورده شد، گفت... ای مردم! خداوند بلند مرتبه است و ستایش برای اوست. ما اهل بیت را با آزمایش خوبی آزمود، آنگاه که پرچم هدایت، عدل و تقوی را در میان ما قرار داد و پرچم گمراهی و نابودی را در غیر ما قرار داد. ما اهل بیت را با شش ویژگی برتری داد؛ ما را با علم، حلم، شجاعت، آقایی، محبّت و فرودآمدن در قلب‌های مؤمنان برتری داد و به ما نعمت‌هایی داد که به هیچ یک از جهانیان نداده بود.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۶۹۲ / بحارالأنوار، ج۴۵، ص۱۷۴)
18.سوره مائده ، آیه 22 :
"قالُوا يا مُوسى إِنَّ فيها قَوْماً جَبَّارينَ وَ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَها حَتَّى يَخْرُجُوا مِنْها فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْها فَإِنَّا داخِلُونَ "
"گفتند: «اى موسى! در آنجا، گروهى [نيرومند و] ستمگرند؛ و ما هرگز وارد آن نمى‌شويم تا آنها از آن خارج شوند؛ اگر آنها از آن خارج شوند، ما وارد خواهيم شد»."
تفسیر ولایی:
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) : فضائل و سوابقی و منازل روشن نزدیک به او داشتند، به دین محمّد و قرآن اقرار داشتند، تا اینکه نبی‌شان از آنها جدا شد. پس دچار اختلاف و تفرقه شدند و بر یکدیگر حسادت ورزیدند و با امام و ولی‌شان مخالفت کردند، تا اینکه کسی از آنان بر آنچه‌که با نبی‌شان عهد بسته‌بودند، نماند جز رفیق ما که او نبست. به نبی‌مان به منزله هارون نسبت به موسی بود و نیز تعداد اندکی که بر دین و ایمان‌شان تقوای خدا در پیش گرفتند و دیگران به جای نخست خویش بازگشتند، چنانکه یاران موسی با اتّخاذ گوساله و پرستش آن و پنداشتن اینکه آن پروردگار آنان است، و اجماعشان بر آن، جز هارون و فرزندانش و تعداد اندکی از اهل بیتش چنین کردند.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۷۰۶ / بحارالأنوار، ج۳۳، ص۲۶۹/ کتاب سلیم بن قیس، ص۸۴۳)
19.سوره مائده ، آیه 29 :
"إِنِّي أُريدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمينَ "
"من مى‌خواهم تو بار‌گناه من و گناه خود را بر دوش كشى؛ و از دوزخيان گردى. و همين است سزاى ستمكاران!"
تفسیر ولایی:
پیامبر (صلی الله علیه و آله) : ای مردم! خدای تبارک‌وتعالی من و اهل بیتم را از طبیعتی آفریده که غیر از ما هیچ کس را از آن نیافریده است. ما اوّلین کسی بودیم که آفریدنش او را آغاز کرد و هنگامی که ما را آفرید، با نور ما هر ظلمتی را شکافت و به‌وسیله‌ی ما هر طینت پاکی را زنده کرد و به‌وسیله‌ی ما هر طینت خبیثی را می‌راند و سپس فرمود: «این‌ها بهترین خلق من، حمل‌کنندگان عرش من، خزانه‌داران علم من و سرور اهل آسمان و زمین هستند. این‌ها نیکوکاران هدایت‌شده‌ای هستند که [دیگران] به‌وسیله‌ی آنها هدایت می‌شوند. هرکس با اطاعت آنها و ولایتشان نزد من آید، او را در بهشت خودم و کرامتم داخل می‌سازم و هرکس درحال دشمنی با آنها و بیزاری از آنها نزد من آید، او را در آتشم داخل می‌گردانم و عذابم را برای او دو برابر می‌گردانم؛" وَ ذلِکَ جَزاءُ الظَّالِمِینَ".
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۷۲۸/ بحارالأنوار، ج۱۶، ص۳۷۴)
20.سوره مائده ، آیه 35 :
"يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَةَ وَ جاهِدُوا في سَبيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ "
"اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از [مخالفت فرمان] خدا بپرهيزيد؛ و وسيله‌اى براى تقرّب به او بجوييد؛ و در راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد."
تفسیر ولایی:
پیامبر (صلی الله علیه و آله) : امامان و پیشوایان [پس از من] همگی از فرزندان حسین می‌باشند، و هرکس از ایشان فرمان برد، خدا را اطاعت کرده، و هرکس نافرمانی آنان کند خدا را معصیت کرده است، و ایشان چنگاویز محکم و دستگیره استوار هستند، و اینان راهنما به سوی خداوند عزّوجلّ هستند.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۳۲ /عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۵۸/ نورالثقلین)
21.سوره مائده ، آیه 37 :
"يُريدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَ ما هُمْ بِخارِجينَ مِنْها وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقيمٌ "
"پيوسته مى‌خواهند از دوزخ خارج شوند، ولى آنها نمى‌توانند از آن خارج گردند؛ و براى آنها مجازاتى پايدار است."
تفسیر ولایی:
امام صادق (علیه السلام) : حمران گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی کلام خداوند متعال: وَ ما هُمْ بِخارِجِینَ مِنْها پرسیدم. فرمود: «گویا مقصود تو انسان‌ها است»؟ عرض کردم: «بله». فرمود: «آنها مورد حساب قرار گرفته و عذاب می‌شوند و شما در بهشت جاودانه هستید». خداوند فرمود: «دشمنان علی (علیه السلام) تا ابد و برای همیشه در آتش جاودانه‌اند». نزولش این‌گونه است».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۳۶ / فرات الکوفی، ص۱۲۲)
22.سوره مائده ، آیه 44 :
"إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فيها هُدىً وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذينَ أَسْلَمُوا لِلَّذينَ هادُوا وَ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتابِ اللهِ وَ كانُوا عَلَيْهِ شُهَداءَ فَلا تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتي ثَمَناً قَليلاً وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ "
"ما تورات را نازل كرديم در‌حالى‌كه در آن، هدايت و نورى بود؛ و پيامبران [بنى‌اسرائيل]، كه در برابر فرمان خدا تسليم بودند، با آن براى يهود حكم مى‌كردند؛ و [همچنين] علما و دانشمندان [الهى] بر اساس كتاب خداوند كه به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، داورى مى‌نمودند. بنابراين، [بخاطر داورى بر طبق آيات الهى،] از مردم نترسيد، و از [نافرمانى] من بترسيد؛ و آيات مرا به بهاى ناچيزى نفروشيد. و آنها كه به آنچه خدا نازل كرده حكم نمى‌كنند، كافرند."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : "إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فِیها هُدیً وَ نُورٌ" تا این قسمت آیه "بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ کِتابِ الله" فرمود این آیه درباره‌ی ما نازل شده.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۶۸ / بحارالأنوار، ج۲۳، ص۱۹۳/ العیاشی، ج۱، ص۳۲۲/ نورالثقلین/ البرهان)
23.سوره مائده ، آیه 51 :
"يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِياءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ "
"اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! يهود و نصارى را دوست و تكيه‌گاه خود، انتخاب‌نكنيد. آنها اولياى يكديگرند؛ و كسانى كه از شما با آنان دوستى‌كنند،از آنها هستند؛ خداوند، گروه ستمكاران را هدايت نمى‌كند."
تفسیر ولایی:
امام صادق (علیه السلام) : هرکس آل محمّد (علیهم السلام) را دوست بدارد و آنها را به‌خاطر قرابت با رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بر مردم مقدّم بدارد او به‌خاطر مقامی که نزد آل محمّد (علیهم السلام) دارد از آنان محسوب می‌گردد. نه به‌خاطر اینکه او از اعیان آنها محسوب گردد؛ بلکه به‌جهت دوستی با آنها و متابعت از اقوال و افعال آنان از آل محمّد (علیهم السلام) به حساب می‌آید و خداوند هم در قرآن فرموده هرکدام از شما که آنها را دوست بدارد از آنان محسوب می‌شود: "وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ" و ابراهیم فرمود: هر کس از من پیروی کند از من است و هر کس نافرمانی من کند، تو بخشنده‌ی و مهربانی! (ابراهیم/۳۶)».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۸۸ / بحارالأنوار، ج۶۵، ص۳۵/ العیاشی، ج۲، ص۲۳۱/ نورالثقلین)
24.سوره مائده ، آیه 54 :
"يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرينَ يُجاهِدُونَ في سَبيلِ اللهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللهُ واسِعٌ عَليمٌ "
"اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هر‌كس از شما، از آيين خود بازگردد، [به خدا زيانى نمى‌رساند]؛ خداوند گروهى را مى‌آورد كه آنها را دوست دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند؛ در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر كافران سرسخت و نيرومندند؛ در راه خدا جهاد مى‌كنند، و از سرزنش هيچ ملامتگرى هراسى ندارند. اين، فضل خداست كه آن را به هر‌كس بخواهد [و شايسته ببيند] مى‌دهد؛ و فضل و احسان خداوند، گسترده و [او به همه چيز] داناست."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : این آیه در مورد علی (علیه السلام) نازل‌شده است." یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ ..."
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۹۶ / بحارالأنوار، ج۳۲، ص۲۸۳/ العمدهًْ، ص۲۸۸/ فرات الکوفی، ص۱۲۳/ المناقب، ج۳، ص۱۴۸/ نهج الحق، ص۱۸۶/ البرهان)
25.سوره مائده ، آیه 55 :
"إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ "
"سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پيامبر او و كسانى كه ايمان آورده‌اند؛ همان‌ها كه نماز را بر پا مى‌دارند، و درحال ركوع، زكات مى‌دهند."
تفسیر ولایی:
امام علی (علیه السلام) : از زیدبن‌بن‌حمزه روایت است: امام علی (علیه السلام) فرمود: هرکس خدا را دوست داشته باشد، پیامبر (صلی الله علیه و آله) را دوست می‌دارد و هرکس پیامبر (صلی الله علیه و آله) دوست داشته باشد، ما را دوست می‌دارد و هرکس ما را دوست داشته باشد، شیعیان ما را دوست می‌دارد؛ چون پیامبر (صلی الله علیه و آله) و ما و شیعیان ما از یک طبیعت هستیم و ما در بهشت دوستدارمان را دشمن نمی‌داریم و دشمنمان را دوست نمی‌داریم. اگر خواستید بخوانید: "إِنَّما وَلِیُّکُمُ الله وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا..." حارث گفت: خداوند راست گفت. جز درباره‌ی علی (علیه السلام) نازل نشد.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۱۸ / بحارالأنوار، ج۳۵، ص۱۹۸/ فرات الکوفی، ص۱۲۸)
26.سوره مائده ، آیه 56 :
"وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْغالِبُونَ "
"و كسانى كه ولايت خدا و پيامبر او و افراد با ايمان را بپذيرند، [پيروزند]؛ زيرا حزب خدا (گروه خداپرستان) پيروزند."
تفسیر ولایی:
1.امام باقر (علیه السلام) : این آیه در شأن علی (علیه السلام) نازل شد.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۲۶ / البرهان/ بحارالأنوار، ج۳۵، ص۱۹۷/ بحارالأنوار، ج۳۷، ص۱۳۸/ بحارالأنوار، ج۳۵، ص۱۹۸/ فرات الکوفی، ص۱۲۹/ شواهدالتنزیل، ج۱، ص۲۳۹)
2.پیامبر (صلی الله علیه و آله) : از امام صادق (علیه السلام) روایت است: پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: ... یا علی (علیه السلام) تو در بهشت صاحب گنجی هستی و تو صاحب دو کران آن هستی و پیروان تو حزب خدا هستند؛ و "حِزْبَ الله هُمُ الْغالِبُون".
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۲۶/ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۴۰)
27.سوره مائده ، آیه 64 :
"وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْديهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ يَداهُ مَبْسُوطَتانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشاءُ وَ لَيَزيدَنَّ كَثيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَ كُفْراً وَ أَلْقَيْنا بَيْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ كُلَّما أَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَساداً وَ اللهُ لا يُحِبُّ الْمُفْسِدينَ "
"كفر بسيارى از آنها مى‌افزايد. وما در ميان آنها تا روز قيامت عداوت ودشمنى افكنديم. هر زمان آتش جنگى [در برابر شما] افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت؛ و براى فساد در زمين، تلاش مى‌كنند؛ و خداوند، مفسدان را دوست ندارد."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : حمران نقل می‌کند: امام باقر (علیه السلام) در مورد آیه: "یا أَهْلَ الْکِتابِ لَسْتُمْ عَلی شَیْءٍ حَتَّی تُقِیمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِیلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ وَ لَیَزِیدَنَّ کَثِیراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْیاناً وَ کُفْراً" فرمود: «آن ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌باشد».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۳۸ / بصایر الدرجات، ج۱، ص۷۴)
28.سوره مائده ، آیه66 :
"وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِم لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَ كَثيرٌ مِنْهُمْ ساءَ ما يَعْمَلُونَ "
"و اگر آنان، تورات و انجيل و آنچه را از سوى پروردگارشان بر آنها نازل شده [قرآن] برپا مى‌داشتند، از آسمان و زمين، روزى مى‌خوردند؛ جمعى از آنها، معتدل و ميانه‌رو هستند؛ ولى بيشتر آنها اعمالشان بد است."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : "وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِیلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ،" [منظور] ولایت است.
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۴۰)
29.سوره مائده ، آیه 67 :
"يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرينَ "
"اى پيامبر! آنچه از طرف پروردگارت برتو نازل شده است، به‌طور كامل [به مردم] ابلاغ كن؛ و اگر چنين نكنى، رسالت او را انجام نداده‌اى. خداوند تو را از [خطرات احتمالى] مردم، حفظ مى‌كند؛ و خداوند، گروه كافران [لجوج] را هدايت نمى‌كند. "
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : هنگامی که این آیه نازل شد: یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ پیامبر (صلی الله علیه و آله) دست علی (علیه السلام) را گرفت و فرمود: «هرکس که من مولای اویم علی (علیه السلام) مولای اوست، خدایا هرکس را که او را دوست بدارد دوست دار و هرکس را که او را دشمن بدارد دشمن دار».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۴۸ / بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۱۶/ کشف الغمهًْ، ج۱، ص۳۱۲ )
30.سوره مائده ، آیه 68 :
"قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلى شَيْ‌ءٍ حَتَّى تُقيمُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَ لَيَزيدَنَّ كَثيراً مِنْهُمْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْياناً وَ كُفْراً فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرينَ "
"بگو:«اى اهل كتاب! شما هيچ جايگاهى [ نزد خداوند] نداريد، مگر اينكه تورات و انجيل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا داريد». ولى به‌يقين آنچه بر تو از سوى پروردگارت نازل شده [نه تنها مايه بيدارى آنها نمى‌گردد، بلكه] بر طغيان و كفر بسيارى از آنها مى‌افزايد. بنابراين، از اين [مخالفت و انحراف] گروه كافران غمگين مباش."
تفسیر ولایی:
امام باقر (علیه السلام) : حمران از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه: "قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ علَی شَیْءٍ حَتَّیَ تُقِیمُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا" نقل می‌کند که فرمود: «آن ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌باشد».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۷۶ / بحارالأنوار، ج۹، ص۱۹۸/ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۹۵/ العیاشی، ج۱، ص۳۳۴/ بصایرالدرجات، ص۷۴/ نورالثقلین/ البرهان)
31.سوره مائده ، آیه 71 :
"وَ حَسِبُوا أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَ صَمُّوا ثُمَّ تابَ اللهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا كَثيرٌ مِنْهُمْ وَ اللهُ بَصيرٌ بِما يَعْمَلُونَ "
"آنها گمان كردند مجازاتى در كار نخواهد بود؛ از اين‌رو [از ديدن حقايق] نابينا و [از شنيدن سخنان حق]، ناشنوا شدند؛ سپس [بيدار گشتند، و] خداوند توبه‌ی آنها را پذيرفت؛ ديگر بار [در خواب غفلت فرو رفتند، و] بسيارى از آنها كور‌و‌كر شدند؛ و خداوند، به آنچه انجام مى‌دهند، بيناست."
تفسیر ولایی:
امام صادق (علیه السلام): از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که در مورد این آیه: "وَحَسِبُواْ أَلاَّ تَکُونَ فِتْنَةٌ" فرمود: «در آن زمان، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در میان آنان بود. هنگامی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) رحلت یافت، کور و کر شدند و هنگامی که امیرالمؤمنین (علیه السلام) به خلافت رسید، خداوند آنان را بخشید». و فرمود: «بعد از آن تا روز قیامت، آنها همچنان، کور و کر خواهند بود».
(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۷۸ / الکافی، ج۸، ص۱۹۹/ القمی، ج۱، ص۱۷۵/ بحارالأنوار، ج۲۸، ص۲۵۱/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۰۸/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۱۶۵/ العیاشی، ج۱، ص۳۳۴/ نورالثقلین/ البرهان)